Wieś jako odrębna miejscowość po raz pierwszy została wymieniona w źródłach w dokumencie biskupa Tomasza I z 1263 roku. Wieś, podobnie jak sąsiednie Stare Boga-czowice należała do klasztoru krzeszowskiego. W 1354 roku opat krzeszowski Helwig miał bowiem kupić od braci Konrada i Johanna Czirnów wieś Nowe Bogaczowice — prawdopodobnie odkupił jedynie sołectwo. W 1355 roku wymieniony jest w dokumentach Gotfried Scholtz z Nowych Bogaczowic.
W 1547 roku opat krzeszowski Johann V zastawił Stare i Nowe Bogaczowice oraz Chwaliszów radcy cesarskiemu Hansowi von Schaffgotsch; w 1571 roku opat Krzeszowa Christoph Scholtz odkupił te miejscowości od Hansa Schaffgotscha - miejscowość stała się ponownie własnością klasztorną.
W Nowych Bogaczowicach rozwijało się płóciennictwo, charakterystyczna dla miejscowości były domowe tkalnie lnu. We wsi istniały ponadto zakłady towarzyszące produkcji: bielarnia, międlarnia. Od drugiej połowy XIX wieku postępował upadek tej gałęzi rzemiosła — według danych statystycznych w 1885 r. 67 tkaczy pracowało przy 73 krosnach tkackich, w 1915 r. 16 tkaczy przy tyluż krosnach.
Nowe Bogaczowice należały do okręgu bolkowsko-kamiennogórskiego księstwa świdnickiego, później do powiatu bolkowskiego w rejencji legnickiej, od 1934 roku były przyłączone do powiatu Kamienna Góra.