Cieszów został założony jako lenna wieś zamkowa. W źródłach wymieniona po raz pierwszy w 1305 w wykazie wsi biskupstwa wrocławskiego Liber Fundationis
Episcopa-tus Vratislaviensis.
Cieszów aż do XVIII wieku związany był z majątkiem w Strudze i jej kolejnymi właścicielami;1493— Siegmund Czettritz, 1545-1585 — Abraham von Czettritz, 1585-1598
— Abraham von Czettritz syn, do 1655-1670 — Hans Georg von Czettritz, 1655-1662 majątkiem dysponowała Katharina von Czettritz, 1670-1681 Heinrich Czettritz von
Neunaus (wieś przeszła do dominium w Nowym Dworze), 1681-1718 Maria Katharina baronowa von Bibran, po niej odziedziczyła majątki jej młodsza córka Sophia Henrietta
z domu baronowa von Bibran, która poślubiła hrabiego Rzeszy von Stollberg-Stollberg. W 1873 roku właścicielem Cieszowa był Markus Schottlander z Wrocławia. W
1876 właścicielem dóbr w Cieszowie był Ernst Tschersich i 7 współwłaścicieli z Białego Kamienia, w 1898 majątek liczący 116 ha posiadał Fischer z wspólnikami z
Białego Kamienia, współposia-daczem był Ernst Fischer z Białego Kamienia, w 1909 roku Tietze z wspólnikami, w 1917 roku Friedrich Winkler, w 1922 roku Martin
Raupach, natomiast pomniejszone dobra liczące 46 ha w latach 1930-1937 posiadał Hermann Kron.
W okresie wojny trzydziestoletniej w 1641 roku wieś została zniszczona (spalona) i opuszczona.
W 1781 roku właściciele majątku kupili złoże wapienne, po czym uruchomili kopalnię wapna. W akcie kupna zawartym pomiędzy młynarzem Johannem Christophem jako
sprzedającym a młynarzem Johannem Gottliebem Tost jako kupującym z 8 sierpnia 1793 roku jest mowa o dworskim Kalkhaus, który znajduje na parceli
cieszowskiego młynu wodnego i dla którego została ustalona roczna dzierżawa w wysokości l talara królewskiego i 20 srebrnych groszy. Z tego przekazu wynika, że
wydobycie wapnia miało miejsce już wówczas, gdy majątkiem zarządzała Charlotte Sophia Tugenbreich von Platen, z domu von Liers i Wilkau ze Strugi. Z powyżej
wymienionego źródła wiemy także o istnieniu młynu wodnego. W początkach XIX wieku zaniechano wydobycia wapna. Wpływ na to miała wojna lat 1806-1807, a przede
wszystkim niska opłacalność. Głęboko położone złoża były zalewane przez wody podskórne. W ostatniej ćwierci XIX wieku ponowiono próbę wydobycia wapna — czynny był
jeszcze jeden piec.
Cieszów administracyjnie należał do okręgu świdnickiego dawnego księstwa świdnickiego, później do powiatu wałbrzyskiego w rejencji wrocławskiej.
